روستای
برسلان در ۴۰ کیلومتری جنوب شرق قوچان قرار دارد و از طریق جاده نیشابور
قابل دسترسی می باشد. وجود باغات فراوان و جاذبه های طبیعی مانند
آبشار،غارها،باغات میوه و … ،همچنین آثار تاریخی مربوط به دوره ایلخانان
این روستا را از روستا های دیگر متمایز کرده است.زبان این منطقه فارسی بوده
و از دو قسمت علیا و سفلی تشکیل شده است.
عمده محصولات باغی این روستا گیلاس ، سیب و آلبالو است.
نوع منازل این منطقه بصورت ۲ طبقه است که طبقه اول(زیرزمین) محل نگهداری دام ها و طبقه دوم مسکونی می باشد. وجود چندین قنات ، رودخانه و چشمه های زیاد، زمینه خوبی را برای گسترش باغات در این منطقه فراهم کرده است.
تصاویری از طبیعت و باغات
این روستا تامین کننده آب شرب و کشاورزی روستای دوغایی نیز می باشد.
همچنین در این روستا معدن پوزولان(خاک سیمان) استخراج می شود.
آتار تاریخی
پناهگاه زیرزمینی برسلان مربوط به دوره ایلخانان
این اثر در ۶مهر ۱۳۸۴ به شماره ۱۳۴۲۷به ثبت ملی رسیده است.
تصویر بالا مربوط به پناهگاه زیرزمینی برسلان است و همان طور که مشاهده می کنید سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کمترین کار ممکن را انجام داده ورودی این غار را با خاک بسته است و تنها حفره ای کوچکی از این معماری نمایان است .
متاسفانه این اثر تاریخی( بر اثر سیل) در حال تخریب می باشد. و لازم به ذکر است که و روی سقف این اثر ستون کابل تلفن قرار دارد .
این اثر در ۵ تیرماه ۱۳۸۴ به شماره ۱۱۹۰۴ به ثبت ملی رسیده است.
این تصویر مربوط به معماری صخره ای است که مکانی برای سکونت در دل کوه ایجاد کرده اند؛ هنوز هم چوپانان ازاین غار ها استفاده می کنند ،غار سمت راست به محل نگهداری دام ها و غار سمت چپ محل استراحت چوپانان است .در انتهای این اتاق ها مانند یک منزل مسکونی طاقچه هم کنده کاری شده و این دو اتاق از طریق سوراخی به هم متصل هستند این اتاق ها تقریبا هر کدام ۱۲ متر مربع مساحت دارند.
گله دوش تپه
این محل را هم فقط مخصوص نگهداری دام هاست که بوسیله دست انسان حفاری شده و همان طور که مشاهده می کنید در آن، برای گوسفندان آخور نیز ایجاد کرده اند که امروزه از آن استفاده ای نمی شود.
